Park Krajobrazowy Beskidu Małego
Park Krajobrazowy Beskidu Małego został utworzony w 1998 roku. Jego teren zajmuje obszar
25 770 ha. Po reformie administracyjnej w 1999 r. 9230 ha znalazło się w województwie małopolskim, a pozostała część w województwie śląskim. W powiecie suskim Park Krajobrazowy Beskidu Małego leży w obrębie gminy Stryszawa i Zembrzyce.
Największe wzniesienia przekraczają 900 m n.p.m. i mieszczą się w południowej części Parku (Czupel 933 m. n.p.m., Łamana Skała 929 m .n.p.m., Leskowiec 922 m. n.p.m.). Teren Parku charakteryzuje się występowaniem dużej ilości skałek, jaskiń i schronisk podskalnych. Do najcenniejszych należą: jaskinie Czarne Działy oraz największa jaskinia erozyjno-wietrzeniowa w polskich Karpatach fliszowych - Grota Komonieckiego.
Lasy na obszarze Parku to głównie buczyny karpackie i świerczyny. Pojawiają się także niewielkie fragmenty rosnącego tu pierwotnie grądu. Ciekawostką jest występowanie w partiach grzbietowych skarłowaciałych buczyn kwaśnych. Badania naukowe wykazały występowanie ponad 840 gatunków flory naczyniowej. Beskid Mały charakteryzuję się występowaniem znacznej ilości gatunków należących do roślin górskich (gatunki reglowe i ogólnogórskie). Do osobliwości florystycznych można zaliczyć występowanie licznych przedstawicieli rodziny storczykowatych, np.: kruszczyk błotny, storczyca kulista, storczyk męski i stoplamek plamisty. Zagrożone są gatunki znajdujące się na granicach swych zasięgów, między innymi: rzeżucha trójlistkowa i żywokost sercowaty, a także gatunki wapieniolubne wymierające wskutek zarastania nieużytkowanych kamieniołomów.
Świat zwierząt Parku ze względu na niewielką powierzchnię jest stosunkowo skromny. Spotkać tutaj można gatunki związane z siedliskami leśnymi (jelenie, sarny, wilki, lisy, rysie, sporadycznie niedźwiedzie) jak również z polanami śródgórskimi, młakami, jeziorkami (kumak górski, traszka karpacka, wydra europejska). Największym gryzoniem jest bóbr europejski. Łącznie na terenie Beskidu Małego zanotowano dotychczas 36 gatunków ssaków. Natomiast badania ornitofauny wykazały występowanie 111 gatunków ptaków lęgowych, w tym 6 drapieżników dziennych, a wśród nich: trzmielojada i kobuza; 4 gatunki kuraków; 6 gatunków dzięciołów, bociana czarnego, pójdźki i zimorodka.
Obszary szczególnie cenne przyrodniczo zostały objęte ochroną rezerwatową, należą do nich: „Madohora” (71,81 ha), „Szeroka w Beskidzie Małym” (49,51ha), oraz „Zasolnica”(16,65 ha).
Info za: http://www.zpk.com.pl/
25 770 ha. Po reformie administracyjnej w 1999 r. 9230 ha znalazło się w województwie małopolskim, a pozostała część w województwie śląskim. W powiecie suskim Park Krajobrazowy Beskidu Małego leży w obrębie gminy Stryszawa i Zembrzyce.
Największe wzniesienia przekraczają 900 m n.p.m. i mieszczą się w południowej części Parku (Czupel 933 m. n.p.m., Łamana Skała 929 m .n.p.m., Leskowiec 922 m. n.p.m.). Teren Parku charakteryzuje się występowaniem dużej ilości skałek, jaskiń i schronisk podskalnych. Do najcenniejszych należą: jaskinie Czarne Działy oraz największa jaskinia erozyjno-wietrzeniowa w polskich Karpatach fliszowych - Grota Komonieckiego.
Lasy na obszarze Parku to głównie buczyny karpackie i świerczyny. Pojawiają się także niewielkie fragmenty rosnącego tu pierwotnie grądu. Ciekawostką jest występowanie w partiach grzbietowych skarłowaciałych buczyn kwaśnych. Badania naukowe wykazały występowanie ponad 840 gatunków flory naczyniowej. Beskid Mały charakteryzuję się występowaniem znacznej ilości gatunków należących do roślin górskich (gatunki reglowe i ogólnogórskie). Do osobliwości florystycznych można zaliczyć występowanie licznych przedstawicieli rodziny storczykowatych, np.: kruszczyk błotny, storczyca kulista, storczyk męski i stoplamek plamisty. Zagrożone są gatunki znajdujące się na granicach swych zasięgów, między innymi: rzeżucha trójlistkowa i żywokost sercowaty, a także gatunki wapieniolubne wymierające wskutek zarastania nieużytkowanych kamieniołomów.
Świat zwierząt Parku ze względu na niewielką powierzchnię jest stosunkowo skromny. Spotkać tutaj można gatunki związane z siedliskami leśnymi (jelenie, sarny, wilki, lisy, rysie, sporadycznie niedźwiedzie) jak również z polanami śródgórskimi, młakami, jeziorkami (kumak górski, traszka karpacka, wydra europejska). Największym gryzoniem jest bóbr europejski. Łącznie na terenie Beskidu Małego zanotowano dotychczas 36 gatunków ssaków. Natomiast badania ornitofauny wykazały występowanie 111 gatunków ptaków lęgowych, w tym 6 drapieżników dziennych, a wśród nich: trzmielojada i kobuza; 4 gatunki kuraków; 6 gatunków dzięciołów, bociana czarnego, pójdźki i zimorodka.
Obszary szczególnie cenne przyrodniczo zostały objęte ochroną rezerwatową, należą do nich: „Madohora” (71,81 ha), „Szeroka w Beskidzie Małym” (49,51ha), oraz „Zasolnica”(16,65 ha).
Info za: http://www.zpk.com.pl/
PROGNOZA POGODY
MSIT - MAŁOPOLSKI SYSTEM INFORMACJI TURYSTYCZNEJ
NASI PRZYJACIELE
Ilość odwiedzin: 1363102
